Restauratie van twee koelerdeksels voor het Scheepvaartmuseum
Onze leverancier Loctite kreeg van het Scheepvaartmuseum Amsterdam het verzoek een offerte te maken voor het restaureren van twee koelerdeksels op de motor van het 113 jaar oude stoomschip “Christiaan Brunings”. Omdat Loctite alleen materiaal levert, nam sales engineer Rob Helmich contact op met Roel Leenders van Wivé Techniek. Hij vroeg ons als applicatiespecialist deel te nemen aan het offertetraject.
Bij het eerste bezoek aan de werkplaats van het museum was Roel zó onder de indruk van het enthousiasme en de inzet van alle vrijwilligers, dat hij op het idee kwam het project te sponsoren. Toen Wivé Techniek eenmaal over de brug kwam, volgde Loctite al snel. Het scheepvaartmuseum kreeg een offerte van nul euro, en Roel Leenders kon aan de slag. Hier zijn verslag van de restauratie.
De deksels komen binnen
“De deksels zijn eerst van de roestlaag ontdaan. Als ze in onze werkplaats arriveren, blijkt bij het stralen zoveel materiaal verloren te zijn gegaan, dat ik Loctite om meer materiaal heb moeten vragen. Om te beginnen heb ik de deksels op de juiste hoogte gezet, zodat ik er makkelijk bij kon. Dat ging prima met een stapel pallets. Daarna heb ik ze waterpas gesteld.
‘Even met de föhn over het oppervlak om opkomende luchtbellen te laten ploffen’
Ter voorbereiding had ik de coatings al op 35 graden in de oven gezet. Dit bevordert namelijk de vloeibaarheid. Na grondig ontvetten met Loctite 7063 voor een gegarandeerd vetvrij oppervlak kon ik de eerste kilo Loctite 7227 aanmaken. Deze heb ik gebruikt om met een kwast alles goed in de poriën te dwingen. Daarna konden de grote vlakken gegoten worden. 8 kilo verder waren de grote bodemvlakken netjes glad.
De eerste 10 minuten nog wel even met de föhn over het oppervlak om opkomende luchtbellen te laten ploffen.”
De zijkanten
“Na een nacht uitharden van de bodem kon een start gemaakt worden met de zijkanten. Eerst natuurlijk de randen opschuren voor een goede hechting en aansluiting op de bodem. De zijkanten heb ik met Loctite 3478, een pasta-achtig materiaal met zeer goede eigenschappen, zo goed mogelijk glad getrokken.
Het begint al ergens op te lijken!
In een later stadium zal dit nog een keer gedaan moeten worden om het echt af te maken. Maar dit is voldoende om mallen voor de flensvlakken te zetten.”
De flensvlakken
“Na weer een nacht drogen heb ik mallen gemaakt van PE-plaat. Het voordeel hiervan is dat er bijna niks op hecht en je het in bijna alle vormen kunt zetten. De mallen heb ik aan de binnen- en de buitenzijde gezet zodat je een soort van bakje krijgt. Alleen de gaten voor de bevestiging van de deksels zitten er nog in.
Om ze dicht te krijgen heb ik stukken tuinslang en kitkokertuitjes (mooi scrabblewoord) gebruikt. Nadat deze gemonteerd zijn, moeten mogelijke gaatjes waarlangs product kan ontsnappen dicht gemaakt worden met de 3478 van Loctite.
Daarna kon ik gaan gieten, en na 5 kilo Loctite 7227 beginnen de stukken weer op een deksel te lijken.”
Afwerken van de zijkanten
“Na het uitharden van de flensvlakken kunnen de mallen er af en de tuinslangstoppen er uit. Nu de flensvlakken weer netjes zijn, moet ik alleen de zijkant nog afwerken. Dit heb ik gedaan met de 3478 van Loctite en een kunststof rij.”
Flensvlakken vlak maken en geheel opschuren
“Door het gieten is er toch hier en daar nog een klein hoogteverschil. Er zijn twee manieren om dit te vlakken. Met een freesbank, of met de hand en een grote vlakschuurmachine. Ik heb gekozen voor het laatste.
Omdat het verschil zo minimaal is, is dat goed te doen en spaar je kosten uit. Na een uurtje of twee schuren en met een rij controleren op vlakheid ben ik uitermate tevreden over het eindresultaat. Het verschil is minimaal.
Nu alleen nog alles geheel opschuren en een laatste laag Loctite 7227 geven, zodat het één geheel wordt.”
Finishing touch
“Nadat alles goed is uitgehard, heb ik alle gaten netjes gezuiverd en de buitenrand schoongemaakt zodat het geheel weer terug getransporteerd kon worden naar hartje Amsterdam. Na 48 uur werk zijn de deksels weer beter dan nieuwstaat.
‘Tranen in de ogen toen ze het resultaat zagen. Gelukkig niet van verdriet’
Alleen aan de buitenkant heb ik niks gedaan, want het moesten natuurlijk geen gloednieuwe deksels worden, in zo’n oud schip.”
Het resultaat
“De deksels zijn in goede orde ontvangen. De mensen van het Scheepsvaartmuseum vertelden ons dat ze de tranen in de ogen kregen toen ze het resultaat zagen. Gelukkig niet van verdriet.
Ze waren er ontzettend blij mee en hebben ons meteen uitgenodigd binnenkort een keer mee te varen.”
Alles over slijtagebeperking bij Wivé